راههاي پيشگيري از بيماري آنفلوانزاي پرندگان در مرغداريها

نوشته شده توسط doctorvet    بدون دیدگاه

آنفلوانزاي پرندگان بيماري ويروسي است كه داراي 256 گونه مي‌باشد، يعني ويروس اين بيماري به دليل دارا بودن وضعيت ساختماني مي‌تواند 256 نوع آنفلوانزا ايجاد كند.
ويروس داراي خاصيت بازآرايي بوده و مي‌تواند از گونه‌اي به گونه ديگر جهش كند و بيماري جديدي را به وجود آورد.
يكي از عوامل موثر در شدت ابتلا و تلفات اين بيماري، نوع آنتي ژن ويروس (بر اساس هماگلوتينين 16 آنتي ژن و نورآميني داز 9 آنتي ژن) كه داراي تنوع متعدد است، مي‌باشد.
در حال حاضر آنفلوانزاي طيور در شرق آسيا H5N1 خطرناكتر از نوع آنفلوانزاي طيور در پاكستان موسوم H7N3 است.
آنفلوانزاي طيور ايران كه در سال 1379 رخ داد، از نوع H9N2مي باشد.
استرسهاي پرورشي و محيطي (حمل و نقل و جابجايي پرنده، گرما، سرما، گرسنگي، تشنگي، واكسيناسيون، تغيير جيره غذايي، تغيير كارگر، كمبودهاي غذايي بدن، تهويه و تراكم) از عوامل موثر در شدت ابتلا و تلفات اين بيماري است.
عفونتهاي سايه يا عفونتهايي كه به صورت ثانويه بوجود مي‌آيد، عامل ديگر ابتلا به اين بيماري ويروسي است.
قارچ‌زدگي و كپك زدگي دان مصرفي و وجود توكسين مترشحه قارچها مثل آفلاتوكسين در خوراك طيور،
پائين بودن مقاومت بدني طيور و بدي مديريت پرورش از عوامل ديگر اين بيماري است.
تهيه جوجه‌هاي ضعيف و آلوده به مايكوپلاسما (MS و MG مثبت) عامل ديگر ابتلا به اين ويروس است.
درگيري پرنده و شيوع بيماريهاي ويروسي به ويژه بيماريهايي مانند گامبورو، برونشيت، عفونت كم خوني ويروسي در جوجه‌ها، مارك و برخي از بيماريهاي ميكروبي (باكتريايي) كوكسيديوز عوامل اين بيماري هستند.
همچنين وجود پرندگان وحشي و مهاجر كه هميشه به عنوان مخزن ويروس مي‌تواند عامل انتقال ويروس باشد.
به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس، انتقال بيماري آنفلوانزاي پرندگان در اثر تماس و مجاورت پرندگان سالم با پرندگان آلوده و يا ترشحات مدفوع آنها صورت مي‌گيرد.
انتقال ويروس از طريق لوازم و تجهيزات، لباس، چكمه، وسايل نقليه، آب و غذاي مرغ صورت مي‌پذيرد.
پرندگان مهاجر و وحشي يكي از اصلي‌ترين راههاي انتقال ويروس به ويژه بين كشورها مي‌باشند. همچنين پرندگان بهبود يافته از بيماري همواره مي‌توانند به عنوان مخزن ويروس باعث انتشار و شيوع بيماري شوند.
اين گزارش در مورد راههاي پيشگيري آورده است: اعمال دقيق نكات بهداشتي و افزايش تامين آن در سطح مزرعه، جلوگيري از تردد افراد متفرقه به داخل مزرعه، ضد عفوني كردن آب آشاميدني، ضد عفوني كردن خودروهاي حمل دان و تجهيزات هنگام ورود به مزرعه به كمك دستگاه سم پاش و عبور آن از داخل حوضچه ضدعفوني از راهاي موثر جلوگيري از ورود بيماري است.
استفاده از لباس كاركامل (كلاه، شلوار و بلوز، دكمه و ماسك) براي كليه افراد شاغل و يا بازديد كننده، گرفتن دوش براي كليه نفرات قبل از ورود به سالنهاي پرورش به هنگام اتمام كار روزانه، استفاده از حوضچه ضدعفوني قبل از ورود به سالن، معدوم كردن صحيح تلفات در پايان هر روز (سوزاندن يا دفن كردن لاشه‌ها در عمق زمين با رعايت ضوابط)، خودداري از جابجايي دان و مواد اوليه آن از يك مرغداري به مرغداري ديگر و يا از محل آلوده به محل پاك و خريد دان و مواد اوليه آن از مراكز معتبر و تابع ضوابط بهداشتي از راههاي موثر پيشگيري است.
بنابراين گزارش، چون ويروس آنفلوانزا جزء ويروسهاي حساس در برابر حلالهاي چربي مانند دترجنت‌ها مي‌باشد، به فرمالين و اسيدهاي رقيق و يونهاي آمونيوم حساس بوده و به آساني از بين مي‌رود.
ويروس آنفلوانزا در مقابل حرارت، خشكي و تغيير نيز سريعاً غيرفعال مي‌شود از اين رو استفاده از مواد پاك كننده چربي (مايع ظرفشويي) براي شستشوي وسايل و ضد عفوني به كمك فرمالين مي‌تواند موثر باشد.
انجام واكسيناسيون عليه بيماري طبق نظر دامپزشك مزرعه يك اقدام پيشگيرانه است.
با توجه به اين كه كود مرغ يكي از بهترين محلها براي بقاء ويروس است، از اين رو بايد با بهسازي و ضد عفوني با محلول فرمالين بر سطح آن امكان بقاء ويروس را از بين برد، ويروس در سرما و محيط مرطوب مي‌تواند تا چند ماه زنده و فعال باقي بماند.
راه تشخيص اين بيماري، كاهش اشتها، بي‌حالي، افتادگي بالها، تورم سينوسها، تنفس صدادار، كبودي تاج و ريش از علائم ظاهري ابتلا به بيماري است.
در اين گزارش، در مورد درمان پرندگان آمده است: درمان وجود ندارد و تنها با تقويت پرندگان بايد سيستم ايمني را آماده پاسخ دهي كردآ