آنفلوانزا و نیوکاسل و سل در شتر مرغ

نوشته شده توسط doctorvet    ۱ بدون دیدگاه

آنفلوانزا

ویروس آنفلوانزا از خانواده ارتو ميكسو ويريده  تيپA براساس آنتي ژنهاي هماگلوتينين  (II)و نورآمینیداز((N موجود در گلیکوپروتئنهای سطح پوششی ویروس طبقه بندی می شوند ودر بین پرنده های آزادزی و مهاجر که میزبانان اصلی و مخازن بیماری محسوب می شوند شیوع می یابند

آنفلوانزا تهدیدی جدی وبزرگ برای صنعت طیور بوده و سویه های تخفیف یافته ویروس باعث کاهش رشد و فعالیت تولید مثلی ، افزایش حساسیت گله به عفونتهای ثانویه در مجاری تنفسی می گردد و سویه های حاد علاوه بر موارد فوق باعث تلفات تا 90 درصد در گله می گردند آنفلوانزای تیپ     در جوجه شترمرغهای جوان در آفریقای جنوبی و اسرائیل تا 80 درصد تلفات دادند و     در اموها موجب عفونت متوسط تا شدید در قسمتهای فوقانی دستگاه تنفس گردید .

انتقال :

انتقال از طریق پرنده های وحشی موجود در کنار گله های شترمرغ وبطور مستقیم بوده واز طریق ورود پرنده های ناقل بظاهعر سالم ویا بیمار به گله صورت می گیرد انتقال غیر مستقیم بیماری نیز بوسیله کیسه های غذا ، وسایل آلوده ، نقل وانتقال پرنده ها با تریلرهای آلوده و غیره انجام می گیرد .

پیشگیری از آنفلوانزا در گله های شترمرغ سانانمنوط به پیشگیری و ممانعت از تماس پرنده ها با گله های متفرقه می باشد مدیران وصاحبان گله ها باید از شکار اردک وتماس پرنده های خود با مناطق آلوده و مشکوک جدا خودداری نموده و پرسنل مزارع شترمرغ کلا نباید هیچ تماسی با مزارع پرورش طیور داشته باشند .

شواهدی از بروز بیماری در کلین کارو ی آفریقای جنوبی که پرتراکم ترین منطقه پرورش شترمرغ بصورت صنعتی می باشد بدست آمد بطوریکه باعث پیشگیری از توسعه این صنعت در آمریکا وسایر نقاط جهان در گذشته گردید .پرورش پرنده ها بصورت چند سنی در یک مزرعه و مزارع مجاور نیز می تواند یکی از   موارد ایجاد خطر محسوب گردد .

ویروس جدا شده از بدن شترمرغ بیماریزایی کمی در بدن طیور نشان داده اند ولی ویروس جدا شده در سال 1994 حدت بیشتری از ویروسهای جدا شده از اردکهای وحشی داشته اند که بعلت موتاسیونهای متعدد وزياد در بخش کربوکسیل انتهای اسیدهای آمینه تشكيل دهنده غشای ویروس می باشد که منجر به حدت ویروس می گردد .

عدم رعایت ضوابط قرنطینه ای و باز دارنده در خصوص نقل وانتقال بین استانی و تردد به داخل مزرعه از موارد شیوع بیماری می باشد .

طبق یک بررسی سرولوژیک در ایالات متحده مشخص شد که وجود سروتیپهای مختلف در شترمرغها بیانگر گسترش بیماری در پرندگان است و طبق بررسیهای اپیدمیولوژیک در سال 1993 بعلت خرید شترمرغ از کانادا  دریکی از دو واحد 86 و 33 قطعه ای در ایالت تگزاس با وجود تیتر آنتی بادی علیه آنفلوانزا ، کلامیدیا و سالمونلا مواجه شدند .

علائم بالینی :

در شتر مرغهای 5 روزه تا 12 ماهه آلوده به سویه حاد ويروس مرگ ومیر شدید همراه با مشکلات تنفسی وادرار فراوان با رنگ سبز مشاهده گرديد. در شترمرغهای جوان میزان ابتلا 100 درصد همراه با تلفات 80 درصد بوده است شترمرغهاي مسن تر حساسیت کمتری داشته و احتمال آلودگی قبلی یه بيماري با تلفات 20 درصد در گله های 14 – 8 ماهه بوده است .

کالبد شناسی :

علائم نکروز چند کانونی کبد ، بزرگ شدگی طحال ودر موارد پیشرفته نفروز و تورم فیبرینی کیسه های هوایی دیده می شود .

تشخیص :

نمونه های سواپ از نای و کلواک و اخذ نمونه خون جهت انجام آزمایشات الیزا و غیره انجام می گیرد .

درمان :

آنفلوانزای خفیف را با درمانهای حمایتی ، مایع درمانی و آنتی بیوتیک تراپی جهت پیشگیری از عفونتهای ثانویه درمان می نمائیم ولی نوع حاد و پاتوژنیک  آنفلوانزا درمان ندارد و لاشه ها باید بر اساس قوانین مربوطه معدوم وحذف گردند

پیشگیری :

ورود کلیه افراد و وسایل به داخل مزرعه بشدت باید کنترل گردد . پرنده های تازه خریداری شده حتما باید قرنطینه گردند نمونه برداری سواپ وخون برای انجام آزمایشات مربوطه گرفته شود ، از آزادسازی و تماس سایر پرندگان با گله شترمرغ جدا جلوگیری بعمل آید ، بازدید مدیران و صاحبان و گارکران مزارع شترمرغ و طیور را محدود ساخته و به حداقل برسانیم ، از ابزار و لباس کار مناسب و روشهای موثر ضدعفونی در محل نگهداری پرنده ها استفاده کنیم .

نیوکاسل

تیپ 1 از سویه پارامیکسو ویروسها که قرابت آنتی ژنیکی با سایر سویه ها دارند عامل بیماری به اشکال لنتوژنیک ، مزوژنیک و ولوژنیک در طیور اهلی می باشند .مواردی از نیوکاسل احشایی

با سویه ولوژنیک همراه با علایم عصبی از فلسطین اشغالی و یک باغ وحش از کشور برزیل گزارش شده است و شواهدی از ابتلا در 236 گونه از پرندگان به این بیماری وجود دارد .

انتقال :

از طریق هوا تا بیش از 3 کیلومتر ، انتقال غیرمستقیم عفونت از طریق جابجایی وسایل و افراد دیده شده است مزارع متفرقه که اقدام به پرورش انواع پرندگان می کنند و پرندگان آزاد زی و مهاجر بعنوان مخازن ویروس مطرح می باشند .

اپیدمیولوژی :

شترمرغ سانان بدلیل نزدیکی و قرابت با سایر پرندگان، به ویروس حساس بوده و مبتلا می گردند و در مناطق بومی شیوع  بیماری بیشتر دیده می شود. سویه لنتوژنیک در مناطقی که گله های شترمرغ در نزدیکی طیور پرورشی نگهداری مي شوند بیشتر دیده می شود .

علایم بالینی :

درشترمرغهای نابالغ نوع  ولوژنیک با درصد بالایی از بیماری دیده می شود و تلفات بیش از 50 درصد می باشد و بیماران علائم عصبی ، عدم تعادل و زمین گیری از خود نشان می دهند .

در آلودگی تجربی بیش از 80 درصد تلفات در جوجه های 3 ماهه شترمرغ  گزارش شده است

و در پرندگان بالغ علائم بالینی دیده نشده است و در آلودگی به فرم  ولوژنیک فعالیت تولید مثلی و تولید تخم  متوقف می شود .

علایم کالبد گشایی :

در فرم حاد علائم ظاهری دیده نمی شود و در بافت شناسی،  ادم مغز ، دژنرسانس عصبی و تجمع لنفوسیتها دراطراف عروق مشاهده می شود .

تشخیص :

جداسازی و شناسایی ویروس از بافت مغزی پرنده های مبتلا و آزمایش سرولوژی

درمان :

درمان حمایتی و آنتی بیوتیک تراپی جهت كنترل عفونتهاي ثانويه

پیشگیری :

در مناطقی که بیماری بومی است از واکسن زنده تخفیف حدت یافته با قطره چشمی استفاده می شود سنین 20- 14 روزه گی سپس 45 روزگی بر اساس برنامه پیشنهادی سازمان

سل

مایکو باکتریوم اویوم در شترمرغها و اموهای آمریکا و شترمرغهای کانادا و در شترمرغ سانان وحشی دیده شده است و در انساني كه داراي ضعیف سیستم ایمنی مي باشد، حساسیت زیادی به باکتری دیده می شود .

انتقال بیماری :

پرندگان مبتلا به عنوان ناقل بیماری عمل کرده واز طریق مدفوع خود، عامل بیماری را انتشار می دهند . پرنده های زینتی و گله های کوچک پرندگان بعنوان مخازن بیماری مطرح می باشند . لباس ، وسایل و ماشینهای حمل ونقل آلوده به مدفوع باعث انتقال بیماری شده و عامل بیماری بمدت 12 ماه درخاک محوطه نگهداری پرنده  زنده می ماند .

اپیدمیولوژی بیماری :

خرید و فروش بی رویه شترمرغ ، نگهداری گله های چند سنی و توام آنها ، نگهداری پرنده های متفرقه ، رفت و آمد بی رویه و بیش از حد کارکنان مزارع دیگر و عدم رعایت شرایط قرنطینه در مزرعه باعث انتشار آلودگی می گردد .

علائم بالینی :

علائم بالینی چندان مشخصی دیده نمی شود و ندرتاً  پرولاپس رکتوم دیده می شود .

تغییرات پس از مرگ :

ضایعات گرانولوماتوزی درجنب ، مزانتر ، سروز روده و صفاق دیده می شود بزرگی طحال و درگیری کبد مشخص بوده و گرانولومها حتی در استخوان مغز استخوان ساق پا دیده می شود .

تشخیص :

بیوپسی ونکروپسی ، تست حساسیت توبرکولین مرغی

درمان :

توصیه نمی شود

پیشگیری :

جلوگیری از ورود پرندگان جدید به گله و یا انجام تست توبرکولین از پرنده تازه وارد ، طی دوره قرنطینه و رعایت کامل قوانین بیوسکوریتی   .

بیماری سل مانع بزرگی بر سر راه پیشرفت صنعت شترمرغ می باشد و این بیماری موجب کاهش دوره تولید مثل و طول عمر پرنده های مولد می گردد . تست حساسیت داخل جلدی بعنوان روش مناسب جهت آگاهی از پاکی گله می باشد .