آب آوردن جنين

نوشته شده توسط doctorvet    ۱ بدون دیدگاه

چند نوع آب آوردن جنين وجود دارد که عبارتند
از:
١)هيدروسفالوس (جمع شدن آب درجمجمه )
٢)آسيت (جمع شدن آب درشکم)
٣)آنازارکا (جمع شدن مايع زير پوست)
در اين عارضه ، شکل جنين و ميزان خطر مامايی که
ايجاد مي کند به محل جمع شدن مايع و مقدار آن بس تگی
دارد. سخت زايی دراثر افزايش قطر جنين است.
الف- هيدروسفالوس:
هيدروسفالوس برآمدن جمجمه در اثر جمع شدن مايع است
که ممکن است در بطنها يا بين مغز و مننژ باشد.
درموارد شديد هيدروسفالوس، استخوانهای جمجمه خيلی
نازک شده اند. اين حالت تروکار زدن و سوراخ کردن جمجمه
را آسان مي کند وبه اين ترتيب زايمان گوساله مبتلا رااز
راه مهبل ممکن مي سازد.
اگر نتوان جمجمه را سوراخ نمود، سقف آنرا بايد با
اره زنجيری بريد . اگر سرجنين را قطع کنيم، مشکل خارج
کردن سر همچنان باقی مي ماند.
عمل سزارين هم مي توان انجام داد . ولی بدست آوردن
گوسااله هيدروسفاليک زنده چندان فايده ای ندارد.
ب- آسيت:
جمع شدن آب درحفره صفاق، اغلب با بيماری عفونی
جنين و با نقايص تکاملی همراه است.
وقتی جنين کاملا رسيده باشد، آسيت ممکن است باعث
سخت زايی شود.
اين عارضه را مي توان با شکافتن شکم جنين با چاقوی
فتوتومی درمان کرد.
ج- آنازارکا:
در اين عارضه جنين مبتلا معمولا،  تا آخر آبستنی حمل
مي شود و لي بدليل حجم زياد جنين (دراثر جمع شدن مايع
زياد زيرپوست بخصوص در سرو پاهای خلفی )، مرحله دوم
زايمان دچار عدم پيشرفت مي شود.
در سر تورم به قدری زياد است که شکل عادی صورت از
بين مي رود و ظاهر حيوان عجيب و ترسناک مي شود.
نکته جالب اين است که درصد زيادی از اين جنينهای
آنازارکی با پا متولد مي شوند و به همين دليل تورم شديد
پاهای داخل مجرا خيلی آشکار است