پونه كوهي

نوشته شده توسط doctorvet    بدون دیدگاه

خواص پونه کوهیگیاهی است خوشبو شبیه مشخصات نعناع و پونه و خالواش که بطور خودرو و در جاهای خشک و زمین های شن زار و دامنه کوهها می روید.در این گیاه مواد چربی و قند تانن و فنول وجود دارد عطر مطبوع ان به علت وجود اسانسی به نام سیمن می باشد که از اویشن و اکالیپتوس وزیره هم به دست می اید.
10 تا 20 گرم ساقه های خشک پونه کوهی را در یک لیتر اب دم کنید .اب صاف ان را یک استکان قبل از غذا میل نمایید از اب دم کرده ان (کمی گرم باشد) در ایام ناراحتی های عصبی با این اب شستشو نمایید و این عمل را تا بهبودی کامل ادامه دهید .نام علمی پونه از واژه لاتین « پولکس» به معنای شپش مشتق شده است. رومیان قدیم، از پونه برای دفع شپش استفاده میکرده اند و برای این کار یا آنها را در اتاق آلوده میسوزانیده اند و یا روی رختخواب میپاشیدند. مالیدن برگهای تازه ی پونه بر روی پوست، حشرات را دفع کرده و حیوانات دست آموز خانگی را از آلوده شدن به شپش حفظ میکند. برای دفع کنه و حشرات، میتوان در محل آغل حیوانات پونه پاشید و یا اینکه با یک جوشانده ی پونه حیوانات را شستشو داد.
در گذشته های دور، برای دوره ماهانه عقب افتاده و تنظیم آن از پونه استفاده میشده است. در نوشته های کلپپر در قرن هفدهم آمده است: ” جوشانده ی گیاه پونه را بنوشید تا پریود عقب افتاده مرتب شود.”
باید توجه داشت که حتی مقدار کم روغن پونه سبب از کارافتادگی کلیه، تشنج و اغما میشود و فرد مبتلا هیچگاه به حال نخست باز نمیگردد، از اینرو
باید از مصرف خودسرانه آن اجتناب کرد.
برگهای پونه خطر کمتری دارند و گیاه پزشکان، نعنای صحرایی را به جای آن تجویز میکنند. سرخپوستان آمریکایی، چای پونه را برای درمان دردهای ناشی از گرفتگی عضلات و همچنین مداوای سرماخوردگی مینوشیدند. در انگلستان نیز چای پونه یک شیوه ی درمانی سنتی خانگی برای سرماخوردگی و زکام بوده است. پونه تعریق را در بدن تحریک میکند و به همین سبب یک درمان موثر برای سرماخوردگی است.
در ‌آشپزی، از پونه برای عطر و مزه دادن به فرنی و همچنین تهیه سس استفاده میشده است، ولی امروزه به علت طعم تند، از پونه استفاده غذایی نمیشود. پونه ماهیچه های رحم را منقبض میکند، بنابراین در دوران حاملگی باید از خوردن آن اجتناب کرد.