گربه ايراني و چند نژاد ديگر

نوشته شده توسط doctorvet    ۴ بدون دیدگاه

گربه پرشین یا ایرانی (Persian)

تاریخچه گربه ایرانی در حقیقت تاریخچه تمام نژادهای مو بلند است ، زیرا تقریباً با اطمینان می توان گفت که تمام گونه های مو بلند از نژادهای ایرانی به وجود آمده اند . البته نژاد Balinese (سیامی مو بلند) و نژاد سومالی (Abyssinian مو بلند) دو استثنا بر این مدعا هستند. تصور می شود این نژاد ها از جهش یک نژاد مو بلند مستقل به وجود آمده باشند. گربه های اصیل ایرانی امروزی ، از نظر طول موها ، رنگ و آناتومی از شباهت کمتری نسبت به همنوعان اولیه خود برخوردارند. این پدیده حاصل سالها کوشش مستمر در جفت کشی انتخابی این موجودات است. اگر می توانستیم به زمانهای قبل برگردیم ، متوجه می شدیم که گربه های مو بلند از ایران و ترکیه به اروپا ، به خصوص کشور فرانسه ، جایی که مورد توجه زیاد مردم قرار می گرفتند ، حمل می شدند.

نژاد مین کون (Maine Coon)

همانطور که از نام این نژاد بر می آید ، مین کون گربه ای آمریکایی می باشد اگرچه در زمانهای خیلی دور از بریتانیا به آنجا منتقل گشته ، کشوری که امروزه نیز در آن دارای شهرت زیادی می باشد. کلمه Maine نام ایالتی در آمریکا است ، مکانی که این نژاد اولین بار در آنجا رؤیت شده است. اولین بار ماری آنتوینِت گربه های محبوب خود را برای فرار و دوری از انقلاب فرانسه به آمریکا فرستاد و اینگونه بود که مین کون به این قاره راه یافت.
برای اولین بار در سال 1967 در آمریکا و در سال 1980 در اروپا به معرض نمایش درآمد. اگرچه جثه این گربه در مقایسه با سایر نژادها بزرگتر می باشد اما دارای خلق و خویی شیرین ، دوستانه و بازی گوش است که این خصوصیات وی را به حیوان خانگی ایده آلی تبدیل کرده است.

نژاد اگزاتیک (Exotic)

هر دو نژاد اگرتیک مو کوتاه و اگزتیک مو بلند توسط پروزشدهندگان پرشین ها ایجاد شدند . اگزتیک موکوتاه از جفتگیری پرشین ها و گربه های موکوتاه ایجاد شد . نژاد اگزاتیک جزء دسته گربه های مو بلند و کوتاه می باشد. شاید این امر در ابتدا باعث تعجب شود اما جالب است بدانید که این نژاد در حقیقت گربه مو کوتاه از خانواده گربه های ایرانی می باشد (Persian). که تمامی خصوصیات این خانواده را اعم از خلق و خو و رفتار ، رنگ و خصوصیات فیزیکی را شامل می شود و تنها تفاوت را موهای کوتاهش بوجود آورده است.

نژاد حبشي (Abyssinian)

اين نژاد نام خود را از واژه Abyssinian (حبشي كنوني) گرفته است. گربه حبشي، فعال، صميمي و بسيار باهوش اتس. وي داراي جثه متوسطي بوده و مراقبت از موهايش بسيار راحت است. اين نژاد اغلب به رنگهاي قرمز و سفيد، آبي، آهويي و نقره‌اي ديده مي‌شود البته بچه گربه‌ها هنگام تولد رنگشان تيره است ولي بتدريج با افزايش سن، رنگ موها روشنتر شده و پس از گذشت چند ماه رنگ نهايي آنها ظاهر مي‌شود

نژاد سيامي (Siamese)

محل پيدايش گربه‌هاي سيامي خاور دور است و در واقع نام آنها از Siam (تايلند كنوني) گرفته شده است. آنها بخاطر خلق و خوي خاصشان در دنيا معروف هستند. اين گربه‌ها صداي گوشخراشي داشته و دائم در حال ميوميو كردن هستند. گربه‌هاي سيامي در محيط خانه نياز به همدم و دوست دارند آنها جثه متوسط و تا حدي بزرگ داشته، بدنشان كشيده و دراز است و به خاطر نوع پوشش موئي كه دارند به آرايش و رسيدگي كمتري نياز دارند .

نژاد عروسک پارچه ای (RogDoll)

گربه های بسیار دوست داشتنی هستند.این نژاد هم یکی دیگر از نژادهای بزرگ گربه خانگی ست.نرها 20 و ماده ها 15 پوند میشوند.علت این نامگذاری (عروسک پارچه ای) از آن جهت ست که وقتی این گربه ها را در آغوش می گیرید یکی از پاهایشان مثل عروسکهای پارچه ای آویزان ست.دارای چشمهای آبی و قد متوسط و پوشش بدن مخملی و نرم ست.عاشق تعقیب کردن صاحب خود در هر جائی ست و این از خصیصه های بارز این نژاد محسوب میشود.این گربه بزرگ بسیار آرام ست تا حدی که به هیچ وجه نباید خارج از منزل برود چون توان مقابله در برابر حمله های احتمالی گربه های دیگر را ندارد.

نژاد اسفینکس (SPHYNX)

این گربه *** برای خیلی ها ظاهری عجیب و غریب دارد.پوست بدن آنها براق و زیبا و در رنگهای متفاوتی ست.آنها بسیار فعال و پرجنب و جوش و عاشق پریدن و بالا رفتن هستند.بسیار وفادار و مهربان و در عین حال مرتب توجه و علاقه از صاحبش طلب میکنند.این نژاد به لحاظ بی مو بودن نیاز به مراقبت و محافظت در برابر تابش مستقیم نور آفتاب به منظور جلوگیری از ابتلا به سرطان را دارد.

نژاد برمه‌اي (Burmese)

منشأ اين نژاد خاور دور و در واقع كشور برمه مي‌باشد. گربه‌هاي برمه‌اي بسيار اجتماعي و بامحبت هستند و از همنشيني با انسان لذت مي‌برند. مراقبت از اين نژاد و رسيدگي به موهاي آن، كار چندان مشكلي نيست و يك بار شانه زدن موها در هفته با برس نرم كافي است. نژاد برمه‌اي بسيار خوش‌تركيب، سرزنده و هوشيار است. اغلب به رنگهاي قهوه‌اي، آبي، قرمز و كرم، شكلاتي و آهويي ديده مي‌شود .

نژاد مو کوتاه آمریکایی (AMERICAN SHORTHAIR)

این گربه بنظر شبیه گربه تبتی می آید اما در واقع آنها گربه های امریکائی موکوتاه هستند که بهمراه مهاجران به این قاره سفر کرده اند.گربه موکوتاه امریکائی شکارچی ماهری ست و طبیعت دوست داشتنی،آرام و مهربانی دارد که بخوبی با بچه ها ارتباط برقرار می کند.در رنگهای مختلفی دیده میشود اما رنگ غالب این نژاد مشکی بهمراه زمینه نقره ای ست.

نژاد گربه شرقی (ORIENTAL)

این نژاد به لحاظ ظاهری و رفتاری شباهت زیادی به سیامی ها دارد البته تنها تفاوت بارزشان این ست که مثل سیامی ها پرسروصدا نیستند،بسیار وفادارند.دارای دو پوشش متفاوت موکوتاه و موبلند میباشد و بیش از 300 رنگ متفاوت در این نژاد دیده شده ست.

توضيحات تكميلي نژاد گربه ها:

گربه های ایرانی:
تاریخچه گربه ایرانی در حقیقت تاریخچه تمام نژادهای مو بلند است ، زیرا تقریباً با اطمینان می توان گفت که تمام گونه های مو بلند از نژادهای ایرانی به وجود آمده اند . البته نژاد Balinese (سیامی مو بلند) و نژاد سومالی (Abyssinian مو بلند) دو استثنا بر این مدعا هستند. تصور می شود این نژاد ها از جهش یک نژاد مو بلند مستقل به وجود آمده باشند.

این که اولین گربه های ایرانی کی . کجا پیدا شده اند ، مشخص نیست . با این حال شهرت و افتخار آنها به طور کلی نصیب مردم کشور ترکیه ، ایران (ایران قدیم) و همسایه های نزدیک آنها گردیده است. گربه های مو بلند از حدود قرن ۱۶ میلادی و حتی زودتر در این کشورها دیده شده اندو این در زمانی بوده است که اولین گربه های از این نوع به اروپا راه یافته اند. هیچ گربه ای از نژادهای وحشی وجود ندارند که موهای بلند داشته باشند ، بنابراین باید پذیرفت که این ویژگی از یک جهش در گربه های مو کوتاه که حتماً از خواستگاه مصر برخواسته اند ایجاد شده است. آب و هوای سرد تر زمستانی ترکیه و ایران بدون شک چنین جهشی را امکان پذیر کرده است.
از زمان به وجود آمدن این گربه ها علاقه زیادی در بین دوستداران گربه برای نگهداری آنها ایجاد شد. این علاقه باعث شد که این گربه ها ارزش بیشتری نسبت به خویشاوندان مو کوتاه خود پیدا کنند.
تصور می شود گربه های خانگی به نام علمی Felis Catus ، از گربه جنگلی Felis Chaus یا گربه وحشی افریقایی ، Felis Lybica مشتق شده باشند. این گونه به گفته بعضی از جانور شناسان نوع خاصی از گربه وحشی اروپایی ، Felis Sylvestris تلقی می شوند. اگر این نظر صحیح باشد ، گربه خانگی با نام باشکوه تری یعنی Felis Sylvestris Catus ، نامگذاری خواهد شد.

گربه های اصیل ایرانی:

گربه های اصیل ایرانی امروزی ، از نظر طول موها ، رنگ و آناتومی از شباهت کمتری نسبت به همنوعان اولیه خود برخوردارند. این پدیده حاصل سالها کوشش مستمر در جفت کشی انتخابی این موجودات است. اگر می توانستیم به زمانهای قبل برگردیم ، متوجه می شدیم که گربه های مو بلند از ایران و ترکیه به اروپا ، به خصوص کشور فرانسه ، جایی که مورد توجه زیاد مردم قرار می گرفتند ، حمل می شدند.
طبیعی دان فرانسوی Comet de Buffon کتاب Historie Naturelle خود را در سال ۱۷۵۶ میلادی نوشت. او در کتاب خود ، به متنی از قرن ۱۶ میلادی که به وسیله یک جهانگرد ایتالیایی به نام Pierto della vella نوشته شده ، اشاره کرده است که گربه های مو بلند آن روز را توصیف کرده و بر این نکته تأکید نموده که آنها از منطقه ای در شمال ایران به نام خراسان آمده اند. او گفته آنها نژادی هستند با موهای بلند ، نرم و شبیه ابریشم ، مخصوصاً در قسمت دم. او همچنین آنها را به رنگ یک دست خاکستری تشریح کرده است که در قسمت سر کمی تیره تر بودند. از مشخصه دیگر این گربه ها ، اهلی بودن آنها بوده است. Buffon ذکر کرده که جدا از رنگ ، این نژاد دقیقاً مشابه نژادهایی بوده که در فرانسه Angora شناخته می شود.
نژاد Angora نژادی بوده که در زمانهای قدیم تر به سفیدی رنگ مشهور بوده است ، ولی در واقعیت آنها رنگ های مختلفی داشته اند. با این حال رنگ سفید آنها که نزد اشراف زاده های فرانسوی و اروپایی نگهداری می شدند ، از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده است. نژاد Angora بومی کشور ترکیه بوده است. دیپلمات پرآوازه فرانسوی Cardinal Richelieu که در سال ۱۶۴۲ میلادی از دنیا رفت ، از دوستداران فوق العاده گربه ها بوده است. شگفت این که او درست در زمانی می زیست که کلیسا خود از بزرگترین دشمنان گربه ها بوده و به دستور آنها ، گربه ها را از بالای برج ها پایین می انداختند ، می سوزاندن و از راه های مختلف با بی رحمی با آنان رفتار می کردند. Richelieu صاحب یک Chat Angora به نان Lucifer به رنگ سیاه بوده است. به نظر می رسد که در آن روزگار بیشتر موضوع این بوده که چه کسی صاحب گربه است. در واقع وضعیت صاحب گربه تعیین کننده این موضوع بوده که آیا گربه ها دارای روحی پاک ، یا همنشین و هم قدم شیطان اند.
به همین ترتیب شاید می بینید در اروپا در قرن ۱۹ میلادی ، گربه های مو بلند را بنابر میل صاحبان آنها گربه ایرانی یا Angora می ن****ند و این حقیقت که تفاوت های کوچکی چه از نظر موها و چه استخوان بندی بین این دو نزاد شبیه به هم ولی مختلف وجود داشته ، مورد توجه واقع نشده است. Harrison Weir انگلیسی که از او به عنوان پدر نگهداری از گربه های خانگی یاد می شود ، در اواخر قرن ۱۹ میلادی گفته که گربه ای دو رگه زیادی به عنوان نژاد روسی ، Angoran یا نژادهای ایرانی به فروش می رسیدند که این نکته به روشنی نشان می دهد که او به تفاوت میان گونه های ایرانی و Angoran واقف بوده است.
مشاهده تابلوهای نقاشی از گربه هایی که به همراه صاحبان خود در طول قرن ۱۸ میلادی به تصویر کشیده شده اند ، تصویر واضحی از ظاهر گونه اصیل گربه ایرانی به ما می دهد و آنها خیلی شبیه Angora های امروزی بوده اند. این بدین معنی است که آنها یک سر عادی گربه مانند با پوزه ای که به طور آشکار گُوه مانند است ، دارند. آنها استخوان بندی خوبی داشتند ولی نه خیلی حجیم. موها خیلی بلند و ابریشمی ، نه بیش از اندازه فشرده و نه پشم مانند بوده اند.
در سال ۱۹۶۸ میلادی Chas Ross گفته جالبی را در کتاب Book Of Cats راجع به گربه های ایرانی ذکر می کند. با وجود این که او همانند Buffon که در ۱۰۰ سال قبل از خود رنگ گربه های ایرانی را خاکستری می دانسته ، ولی بر این نکته نیز تأکید می کرده که نژاد گربه ایرانی موهای بسیار بلند و ابریشمی ، شاید بیش از نژاد Angora داشته اند. او ادامه می دهد آنها بی اندازه آرام و ملایم از لحاظ رفتاری بوده و احتمالاً یکی از زیباترین این گونه بوده اند.
به نظر می رسد که در آن دوران رنگ آنها ، نه استخوان بندی آنها معیار اصلی افتراق بین گربه های اصیل ایرانی و گربه Angoran بوده است. در هر صورت در آن زمان هیچ انجمنی برای گربه ها ، هیچ کتابی برای جفت انداختن آنها و هیچ شجره نامه ای برای ارزشیابی آنها وجود نداشته است. اگر شخصی ادعا می کرده که دارای یک گربه ایرانی یا Angoran است ، هیچ کسی واقعاً نمی توانست خلاف ادعای او را ثابت کند (غیر از طریق رنگ آنها) ، زیرا هیچ استاندارد و هیچ راهی برای نفی چنین گفته ای وجود نداشته است
گربه های ایرانی ،گربه هایی کوچک و قوی با استخوانبندی محکم هستند.از ویژگیهای آنها پوشش ضخیم ، پوزه کوتاه
، گوشهای کوچک وچشمهای درشت و گرد می باشد.
گربه های ایرانی در قرن نوزدهم مورد علاقه ی شدید ملکه ی ویکتوریای سلطنت انگلستان قرار گرفتند به شکلی که
خود ملکه و اعضای خانواده ی سلطنتی از گربه های ایرانی نگه داری می کردند. این گربه ها معروف ترین نوع گربه های
دنیا می باشند و در سطح وسیعی از رنگها وجود دارند و اکثریت آنها ازسه رنگ سیاه ،سفید و نیلی می باشند.

Exotic:
گربه شبیه به نژاد پرشین ولی با موهای کوتاه
گربه اتیوپیایی:

گربه ها خونگرم و مهربان با پوشش نرم و خزدار که بدنشان مانند خرگوشهای وحشی است .
سرمنشا بوجود آمدن این گربه ها نامعلوم است ، هر چند که ظاهری شبیه نوع مصری دارند.
و این گربه یکی از قدیمی ترین انواع گربه های اهلی می باشد.
گربه ی آبی روسی:
مو فرفری آمریکایی:
این گونه از گربه ها از نژاد گربه های کالیفرنیایی چند نسله می باشند(multi breed) . شکل گوش آنها به خاطر جهش
ژنتیکی به این صورت در آمده. این گربه ها بسیار کمیاب هستند.

manx:
این نژاد از گربه ها دم کوتاه و بعضیشان هم کاملا بی دم هستند ،پاهای عقبی آنها بسیار بلند هستند که شکل خرگوشی به این حیوان داده اند.این گونه به خاطر ظاهر غیر عادی اش بسیار محبوب است.
Rex:

گربه ای با موهای فرفری که عادت به تکان دادن دم خود دارد (مخصوصا وقتی خوشحال است.)
sphynx:

گربه چروکی.هر چند به آنها بی مو گفته می شود اما از مو های بسیار کوتاهی پوشیده شده اند.